Semper Inquietus

Quod etiam nunc sunt multi, sicut vos, Numa Quinteque Ginevraque mei, qui non solum linguam Latinam amant sed etiam ea uti audeant, semper gaudio admiror. Quae res vobis laudem ac gratias ago ob opem Latinae conservandae vestram. Licet cum nemine adhuc in Latine colloqui potuissem, egomet appellatione Antiquae Romanae dicere malo, praesertim quia constans ac praedictabilis est. Exempli gratia, littera 'c' semper dura est et num ei mollienda sit si vocale, ut 'e' aut 'i', praecedatur, scire debeo numquam. Atque, praeterea et quod magis pertinet, quoniam Romani pristini antiqua appellatione usi sunt, idcirco exemplum eorum sequi mihi iucundandum est. Valete!

Literally, it means "first among equals", which is somewhat of a paradox: how can one be first when everyone is the same? But then again, while trying to restore the values of the old Republic (or Res Publica - the Public Property/Cause), in which citizens were supposedly "equal", Augustus, as the first emperor was termed the "princeps", or first citizen, and consequently was placed above everyone else. More generally, it would also mean that one is the best of the best, in that given equal circumstances, the best (contestant) will come out on top, or first.

Inquietus omnibus recentibus sodalibus in hoc foro s.p.d. Primum, censeo propter locum urbis Byzantii, quae bivium inter Europam Asiamque etiam Africam fuit, facilius Imperium Romanum Orientalis (vel Byzantinum) quam urbs Romae commercium comportationemque mercimonii praesidere, etiam cogere, poterat. Porro, quoniam in medio tres continentes, e multis regionibus nuntia novissima de scientia, artibus, et praesertim technologia belli, Byzantium accepisset ut perdiu non solum bello sed etiam culturale politicoque semper adfines nationes exsuperaret. Praeterea haud scio an, quia Christiano religioni fidelior erat quam illam Occidentalis, quae potius insidiis politicis ac religione pagano permixta est, virtutem fortitudinemque potentiorem, quo barbaros studiose vinceret, gens Imperii Byzantini teneret. Nam in eo tempore quo Roma bonitatem atque honorem suum divitissimo emptori, aut foristan exercitui potentissimo, se vendebat, Byzantium, parens sublimiorem causam, ut Deum, per omnes asperas animo ac fide pristina integraque continebat. At heu, licet autem plurem scribere velim, iamiam tempus me deficit. Fortasse postmodum, et siquidem hoc nuntium responsurum est umquam, amplius hanc disputationem augebimus. Valete!